گشنگی بیداد می‌کنه، آدما لنگ نون شب
به لب رسیده جونمون، رسیده جونمون به لب
یکی باید پیدا بشه، یکی میون این همه
یکی که حرفی بزنه، یکی که کاری بکنه
یکی به خاطر وطن، می‌رفت توی میدون مین
یکی سر یه ملتو، کلاه می‌ذاشت به اسم دین
یکی می‌رفت تو جبهه و جوون جوون شهید می‌شد
یکی با بیت‌المال می‌رفت، یک‌شبه ناپدید می‌شد
چی فکر می‌کردیم و چی شد!
یکی باید پیدا بشه، یکی میون این همه
یکی که حرفی بزنه، یکی که کاری بکنه
اون همه رفتن که حالا، بعضی خدایی بکنن
مردم ولی حقشونو باید گدایی بکنن
گشنگی بیداد می‌کنه، آدما لنگ نون شب
به لب رسیده جونمون، رسیده جونمون به لب
یکی یه کاری بکنه...
چه بچه‌ها که بی‌پدر، چه مادرا که بی‌پسر
چه جوونا که حتی از جنازشون نبود اثر
حالا کجان؟ میون خاک، چه بی‌کس و چه بی‌نشون
سهم اونا اینه فقط: کوچه شده به اسمشون
چی فکر می‌کردیم و چی شد!
یکی باید پیدا بشه، یکی میون این همه
یکی که حرفی بزنه، یکی که کاری بکنه
0 ديدگاه:
ارسال یک نظر