افطار در خانه ما بی صدای شجریان رسمیت ندارد

به نقل از وبلاگ آقاي حسين زمان 

این دهان بستی دهانی باز شد 


تا خورنده‌ی لقمه های راز شد
لب فرو بند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی کن شتاب
گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی
طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن
چند خوردی چرب و شیرین از طعام
امتحان کن چند روزی در صیام
چند شبها خواب را گشتی اسیر
یک شبی بیدار شو دولت بگیر
این اشعار مثنوی در قالب آواز افشاری با صدای استاد شجریان چه غوغایی در دل انسان ایجاد میکند . سی سال است که در ماه مبارک رمضان خانه های ما با صوت زیبای استاد حال و هوایی بس روحانی به خود گرفته و سفره افطارمان با شنیدن این نوای دلنشین بر فرش خانه مان گسترده شده . سی سال است که با گوش دل سپردن به ربنای استاد در انتظار اذان مغرب نشسته ایم و چه بسا به هنگام شنیدن این صدای روحانی اشک عشق و عاشقی از چشمانمان سرازیر شده است. برخی از ما افطار بی ربنای استاد را به رسمیت نمیشناسیم گویا بر این باوریم که  ذکر این دعا به همراه شجریان به اجابت نزدیک تر است  . ربنا لاتزغ قلوبنا بعد اذهدیتنا .
این که من میگویم نه صرفا یک بیان احساسی است که اکثر ما این حالات را تجربه کرده ایم .
چه شد که دستور صادر شد صدای شجریان و دعا و نیایش شجریان از رسانه ملی پخش نشود ؟ قطعا کلام مثنوی و دعای ربنا از خطوط قرمز رد نشده اند . هیچکس نمیتواند ادعا کند فردی زیباتر و دلنشین تر از استاد شجریان این کارها را اجرا کرده و یا میتواند اجرا کند . با وجود اینکه استاد شجریان علاقه ای به پخش آثارش از صدا و سیما نداشته و ندارد ولی به احترام مردم و به خواسته مردم اجازه داد این ادعیه و کارهای مذهبی بخصوص برای ایام ماه مبارک رمضان پخش شود پس ایشان هم ممانعتی بعمل نیاورده اند . تنها دلیلی که وجود دارد این است که شجریان به مردمش فکر میکرد و به دفاع از حقوق مردمش لب به سخن گشود . گناه بزرگ شجریان این بود که انتقاد کرد و خوب به نظر می رسد انتقاد از مسئولین نظام و یا از خط مشی نظام گناهی نابخشودنی است .
تعدادی رسانه و نشریه دولتی وجود دارند که تریبون افراد و تفکرات خاص می باشند . تعدادی هم نشریه که حق انتشار هر حرفی را ندارند و بایستی کانالیزه و در چارچوب حرف بزنند و امکان نقد در آنها وجود ندارد  . بقیه رسانه ها و نشریات عالم به غیر از اینها هم وابسته به دشمنند چون از ما نیستند و هم فکر ما نیستند . اگر هم پناه به فضای مجازی ببرند و حرفشان را تازه بتوانند از فیلترهای گوناگون عبور دهند توسط ارتش سایبری گرفتار می آیند . پس یک هنرمند ، یک سیاست مدار و یک اندیشمند منتقد کجا و چگونه باید حرفش را بزند ؟ استاد شجریان از فضاهایی که در اختیارش قرار گرفته به وظیفه خود عمل کرده و در پاره ای زمینه ها عملکرد مسئولان را در کمال متانت و ادب نقد نموده آیا این حق از آن یک هنرمند ارزشمند و یک استاد بی نظیر و یک اسطوره بی بدیل موسیقی کشور نیست ؟
بعد  از مواضع روشن و دلسوزانه  شجریان ، کیهانی اندیشان فرومایه  افسار گسیخته و بی نزاکت حملات ناجوانمردانه خود را متوجه این استاد ارزشمند کشور نمودند و آنچه شایسته خودشان بود به ایشان نسبت دادند و تلاش کردند تا فضا را برای یورش بیشتر به ایشان آماده کنند اما عشق و علاقه مردم به شجریان فرصت بیشتر در اختیارشان قرار نداد تا اینکه با عجز و ناتوانی و زبونی مانند یک کودک لجباز به فکر تلافی افتادند و کودکانه ترین روش را اتخاذ کردند و آن هم ممنوع الپخش کردن صدای ایشان . شما میتوانید صدای شجریان را پخش نکنید ولی با عشق و علاقه چند نسل به این صدا چه میکنید ؟ افطار در خانه من در خانه ما بی صدای شجریان رسمیت ندارد . هنگام افطار تلویزیون خانه ما  مثل سایر مواقع خاموش و دعا و نیایش استاد شجریان پخش میشود . این اتفاقی است که در اکثر خانه ها میافتد . شما از اندیشه شجریان در هراسید و از همه مهم تر از محبوبیت او بیم دارید و بدانید با این کار محبوبیت استاد صد چندان شده است .
ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا وانصرنا علی القوم الکافرین

0 ديدگاه:

ارسال یک نظر