این روزها در حالی برایم سپری می شود که تمام تلاشمان برای رفع ممنوع الخروج همسرم بدون نتیجه مانده است و گویا سریال فشار های بی مورد کماکان ادامه خواهد یافت ! البته این موضوع طبق روایتهایی که شنیده ام نه مربوط به اداره اطلاعات است و نه آقای دادستان و نه قاضی و نه . . . اوصولا در این مواقع کسی پاسخگو نیست و همه از خود سلب مسئولیت می کنند ولی در پایان در می یابی که همه چیز کاملا هماهنگ شده است ! این همان موضوعی است که یکی از بازجوهایم قبلا گوشزد کرده بود !
دادگاهمان به خاطر کمبود وقت و تعداد زیاد متهمین به جلسه بعدی در تاریخ ۴ مهر ماه کشیده شد و این تعلیق و طولانی شدن پروسه دادرسی باعث بهم ریخته شدید همه برنامه های کاری من شده است . در این مدت جلسات بسیاری برای اخذ مجوز از وزارت ارشاد برای ارائه آلبومم در داخل کشور داشتم که متاسفانه مانند همیشه بی نتیجه بود و حال من مانده ام و آلبومی که باید خارج از ایران با هزار اما و اگر و شرط و شروط از طرف محدود کمپانی های فعال در آنور آب به بازار عرضه شود که این خود مستلزم جستجو و مذاکرات جدیدی است !
باید اعتراف کنم که مبارزه با موسیقی بازارنگر جنگی است فرسایشی که تنها بازنده آن هنرمندان بازار ننگر خواهند بود ! نگاهی به امروز موسیقی پاپ ایران نشان می دهد که کمپانی ها و البته دستهای پشت پرده آنها چطور موسیقی پاپ را ساسی مانکنیزه کردند و آنچنان بلایی به گوش مردم آورده اند که دیگر کمتر کسی گوشش بدهکار موسیقی متعهد می باشد ! و ماندن در این راه با این مشکلات که از همه سو فشار وارد می کند ! گاو نر می خواهد و مرد کهن !
فعلا که قصدم ادامه دادن راه است هرچند که روزهای آینده را برای خودم زیاد روشن نمی بینم ! اما فکر می کنم گوشهای شنوای زیادی هنوز در انتظار ترانه ای است که حرفهایشان را همزاد پندارانه فریاد بزند !
منبع : وبلاگ آریا آرام نژاد
0 ديدگاه:
ارسال یک نظر